Yeryuzundeki Turklerin Bulusma Noktasi

Herkes kendi hayat hikâyesinden bilir ki, yaşadığımız süre içinde ne yaşanmışlıkların üzerine perde çekmişizdir. Ne çileli gecelerde sabahlara dek kıvranıp, gün boyu dudaklarımızda sahte gülücüklerle insanlar arasında serseri mayın gibi gezinmişizdir. Ne acıdan dilimiz damağımız kurumuş, ne çaresizlikten “Eyvah! Ben bittim!!” dediğimiz anlar olmuştur…

Biri bana imkân verseydi bir uzay aracı gibi süratle ilerleyen hayatımı durdururdum.  Durdurur ve içinden birikmiş çöpleri, istenmeyen yaşanmışlıkları, hiç hak etmeden yüklenen veballeri ve keşke olmasaydı dediğim olmuş-bitmişlikleri süpürür atardım.ve yola devam..

Ama şu günlerde ekranlarda gördüğüm bir gaz firması reklamı gibi yol boyunca yükleri ata ata gitmekle araç hafiflemiyor; gazı değiştirmek lazım..

Hayatına herkes bir dönüp baksın, neleri devire devire gelindi bu günlere? Hangi dayanaklara tutuna tutuna ayakta kalındı? Tek marifeti çamur atmak olanlar, çamur deryasına,  tek becerisi yalakalık yapmak olanlar ömür boyu birilerinin peşinde koşmaya mahkûm oldular. Tek dileği hayırlı-faydalı insan olmak olanlar hayra ve sonsuz ilme kavuştukları gibi, yeryüzünde Allah’ın halifesi olduğunun idrakinde olanlar da hep faydalı işlerin peşinden koştular.Tıpkı 2 yanlışın 1 doğruyu götürdüğü gibi her yaptığı 3 şeyden 2 si yanlış olanlar da 1 tek doğrularını da heba  ettiler;  ki farkında değiller..

Söylenen her sözün bir sözel anlamı, bir mecazi anlamı bir de gönülden geçen anlamı vardır. Biri size seni seviyorum dediğinde 1-sizi seviyordur. 2-sizi istiyordur 3.sizden başka hiç kimseyi sevmiyordur.4-sizi seviyor sizin de onu sevdiğinizi biliyor veya sevmenizi çok istiyordur.

Şimdi sizce bu anlamların hangisi söz söyleyeni bağlar?

Bataklık kenarında yetişen sazlar vardır. Yapayalnız ve bozbulanık suya inat dupduru dalları üstünde süzülen nazlı sazlar.Bir gün bataklık kuruyacak o saz da ölecektir. Bataklığın hep bataklık kalması o sazı canlı tutmaya yarar.Sizin beğenmediğiniz o pis bataklık sayesinde o canlı orada hayata tutunur ve yaşar. O bitki, sizin dışarıdan pis gördüğünüz şeye “hayat” nazarıyla bakar.Biz beğenmesek de hayatta başımıza gelecek-gelmekte olan şeyler vardır ve biz onları engelleyemeyiz; umulur ki o saz misali biz de olumsuzluklardan almamız gereken dersi alalım, sıkıntılardan kârlı çıkalım. Var mı içinizde musibetine “kurtarıcım” yani bataklığına “hayat kaynağım” diyebilen civanmert?

İmtihan dünyası deriz ya. Oysa imtihan sorusunu kendisi hazırlar her öğrenci bu sınavda.Hassasiyetlerimize göre soru çıkar bu yüzden hep.Çocuk severiz çocukla, kadın severiz kadınla, mal-mülk severiz dünya malıyla imtihan ediliriz. Hani meşhur sözdeki ifadeyi buraya uyarlarsak “bana zaafını söyle, sana imtihanını söyleyeyim” diyebiliriz. Herkes kendi imtihanına bakıp zaaflarıyla mücadele etmeyi öğrenirse bir taşla iki kuş vurur; hem imtihanı kazanır, hem zaaflarından kurtulur..

Dil belası çok konuşanı bulduğu gibi, yoksulluk da tamahkârı arar bulur.Endişe en korkağın kârı olduğu gibi hastalık da en evhamlıyı arar bulur. Oysa sabır ve itidal, bir ilaçtır ve imtihan kâğıdının kenarında adeta şifre gibi asılı durur ve sabır en çok musibetin tosladığı yani imtihanın ağırlaştığı anda makbuldür.Biz konuşarak, beddualar ederek veya çoktan kaçıp gitmiş trenleri geri getirmeye çalışarak ne imtihan kazanabiliriz ne de kaderimizi değiştirebiliriz.

Kadere bir tek dua gücü ile yön verebiliriz. Her türlü şer işle, her türlü fitne ve münafıklıkla baş etme yolu da şeytanın şerrinden Allah’a sığınmaktan geçer.

Başta da dediğim gibi herkes kendi hayatının filmine geçen hafta kaçırdığı bir diziyi internetten izler gibi bir daha baksın. Neleri kaçırdığını, başına gelen hangi musibetin hangi gediklerden sızıp girdiğini çok net görecektir. İşte o zaman Müellife yani Senaryo Yazarı’na (c.c) kızmak yerine kendi akılsız başını avuçları arasına alıp düşünmesi ve inceden inceye hesaplar yapması gerektiğini bir kere daha görecektir.Allah hepimize akıl fikir ihsan eylesin.