Yalnızlığımın boşluğunda gezinirken dokunuşunla uyandım! Bir var oluş hikayesiydi bu sefer, yok oluşlara inat.
Varlığın tecrübesizliğime, tecrübe kattı cahilliğime inat.
Ellerinle hayat buldu bedenim, ölen umutlarıma inat.
Gülüşünle huzur buldum, sevgisizliğime inat!
Sesinle mutluluğa doydum, açlığıma inat!
Sonsuz sevincinle gülüşlere daldım, acılarıma inat!
Nefesinin zenginliğin de, yoksulluğumdan kurtuldum, fakirliğime inat!
Kucağımdaki sıcaklığınla üşüyen bedenimi ısıttın, kışa inat!
Büyüyordun, küçüklüğüne inat!
Bir anne türküsü söyledin, kaybolan gençliğime inat…
Şimdi ise ruhumu ruhuna ekle ayırma küçük ellerini ellerimden, ayrılıklara inat.
İyiki doğdun bebeğim…
1 thought on “Zeliha Tasti – Varlığınla şekillenen hayatım”
kitabe
(September 17, 2011 - 6:28 am)yine sizin varlığı ile şekilleneck bir evladınız var, varlıgına kavusamamıs,yada kavusmus ama bırgun kaybetmiş o kadar insan varki