Yeryuzundeki Turklerin Bulusma Noktasi

BIZDEN MI DEGIL MI?

Hatirlayanlar icin veya bakmak isteyenler icin (Anasayfa dan Yazarlar kismindan ulasilabilir) en son yazimin bir sekilde devami niteligindeki bu yazi ile uzun bir aradan sonra sizlerle tekrar birlikte olmak oldukca guzel.

Insanin etrafinda fakir insan bulamamasi, gorememesi veya o insanlari yardima muhtac/layik olarak gorememesi hayata nasil baktigina bagli. Her ibadetin manisi olacak bir neden vardir. Bu nedenler bazen dilimize, bazen aklimiza girer, kendi dusuncemiz gibi bazen de savunuruz. Aslinda bu kalbdeki seytanin uflemelerdir. Bu dusunceleri sahiplenirsek bizim gibi olur ama reddedersek belirli bir donem bize gelmez ve huzurlu oluruz.

Size cok farkli bir ornek ile aciklamaya calisayim. Amacim konuyu dagitmak degil, verdigim ornegin bir oncekini destekledigi kadar kendisine de kisilik vermek. Kavram karmasasi yasatiyor veya ukalalik yapiyor gibi olabilirim, kusura bakmayin, ama ben insanin (burada dolayisiyla muhatap okur oluyor) nitegiligini ustun goruyorum. Kullanilmadikca o niteligin zayifladigini savunanlardanim, neyse ornegimize donersek: Sevdiginiz ama kusurlari yuzunden de ara ara sikinti yasadiginiz kimseye karsi duygularinizda bir duzensizlik olusur. Bu durum insani sikar, ayri olarak insan da kendi gelgit dusuncelerinden de hosnut olmama sozkonusu olur. Her kusur tekrarlandiginda caglayan gibi bir anda bize gelen ve birak gitsin deyen nedir acaba? Iste o, siz veya biz degil seytanin uflemesidir. Sahiplenmeyince o dusunceyi once kendimizi bir parca uzmus gibi oluruz ama sonra boyle basit seyler ile ilgilenmedigimiz icin ve o kisiden gordugumuz iyilik ve iltifatlar karsisinda da gizliden kendimizle dogru yapmisim hali hissederek mutlu oluruz.

Evet bazen bizim icin de sevdiklerimize bazi uflemeler geliyor, bunu farkettigimiz anda hemen mumkunse ozur dilemeli veya bu kelimeleri agza almadan gonul almaliyiz ki sevdigimiz o hali hizli ve hasarsiz atlatsin. Aksi takdirde her ustunu orttugumuz, bizi bir parca o kisiden uzaklastirabilir. Bu anne, baba, kardes ve akrabamiz veya cok sevdigimiz bir arkadasimiz olabilir. Memleketimizde yaygindir, cocuklukta iyi gecinen bir cok kardes evlenip ayri is ve ev sahibi oldugunda gecinemez olurlar, miras da o isi resmiyete doker. Gurur o andan sonra insana geri adim attirmaz. Tedavisi gecikmistir.

Gozle gorulmeyen mikroplardan muzdarip oluruz, kisisel temizlige dikkat ederek ve vucudun savunma mekanizmasi ile korunmaya calisiriz. Bakin manevi hayat veya duygu alemi de maddi aleme benzer cunku yaraticisi ayni. Davranislarimiz ve sozlerimizdeki nezaket kisisel temizlik gibidir, akrabalik baglari ve kalbdeki iman da bagisiklik sistemimiz gibidir. Ikisindeki hassasiyet ve kuvetimiz bizi ve iliskilerimizi koruyacaktir.

Nasilki gunumuzun hastaligi kanser vucuda kendi parcasi gibi gorunerek insani olume surukler. Bazi hisler de kendimizin zannettikce bizi yalnizlik vadilerine iter. Cevresinde samimi insanlarin azligindan sikayet edenlere duyurulur.

Huseyin Guruler, 14 Subat 2012