Yeryuzundeki Turklerin Bulusma Noktasi

Hayat bir su gibi akıp gidiyor. Su içindeki saman parçacıkları gibi yaşanılanları da önüne katarak akıp gidiyor. Su, kıvrımlardan, tümseklerden akarken arada hızını kesse de gittikçe çoğalarak okyanuslara doğru yok alıyor.

Okyanustan kastım hepimizin bir gün toplanacağı mahşer durağı. Kimimiz için bir sığınak, kimimi için gül gülistanlık, kimimize de karanlık kâbus dolu sonsuz bir işkence hane. Herkes ahiretini ve akıbetini buradan götürüyor bilesiniz ki. Ateş de içimizde, ırmaklar da..

Hayatı madem bir suya benzettik, suyun kirlendiği ve artık kullanılamaz olduğu durumlar da elbette olacaktır. Ancak bilen bilir ki akan sular-akarsular asla kir tutmaz, oysaki durgun sular hep pis kalmaya ve yosunlaşıp kuruyup gitmeye mahkûmdur. O sebepten insan ne kadar günah işlerse işlesin, değil mi ki af ve tövbe kapısı her daim açık, değil mi ki içinde debelendiği kirli sulardan çıkmak için gayret sarf eder, onun akacağı tertemiz bir mecra mutlaka mevcuttur. Tek ki kıpırdasın insan, hayat belirtisi göstersin ve aksın akabildiğince., Temizlenmesinin garantisi Kuddüs olan Rabbimizdir hiç şüphesiz.

Kul dara düştükçe ona el uzatan, hata yapıp sürçtükçe omuzlarını doğrultan, her sendeleyişte kulu kula vesile kılıp her şeyi hiç yaşanmamış gibi yeniden reset edip başlatan Mevla, böylesi hayırlı günleri, geceleri, ayları, yaratmış ki günahkâr kullar için, af için, tövbe için bir fırsat daha çıksın. 1000 kapalı kapının ardından 1001. kapı açılsın. Receb’i kaçıran Şaban’ı, Şaban’dan yararlanamayan da Ramazan’ı yakalayarak bu yunma ve arınma deryasından bir şekilde istifade edebilsin..

Ben dini konularda ancak mükellef bir kulun bilebileceği kadarını bilirim. Öyle uzun boylu bir dini eğitim de almış değilim. Tatbik ede ede bilgilerimi pekiştirip dini rotamı tutturmaya, kalp ibremin “doğru” dediği yola gitmeye gayret gösterdim. İçinde akmakta olduğum hayat ırmağının beni girdaplara düşürmemesi için, önüne kattığı çer-çöple beraber beni de karanlık dehlizlere sürüklememesi için aralarına karıştığım birkaç Allah dostu da var etrafımda çok şükür.

İnsanın eşi, çocukları, ailesi ve dostları her zaman ve her şartta yanında olmayabiliyor, ancak bir tek Allah her daim kulunun yanında ve sadece O (c.c), kul ne yana dönerse dönsün hep karşısına çıkan şaşmaz doğru ve tek gerçek. Bunu bilerek hareket edersek, içimizdeki çağlayanlara yön verebilir, azgın nefsin ifsad edici haykırışlarına rağmen sakin limanlara ulaşabiliriz. İçlerindeki girdaba küreksiz, sandalsız ve yelkensiz yakalananlar, bu noktaya dikkat ederlerse sakin bir limana mutlaka ulaşacaklardır.

İçinde bulunduğumuz ramazan ayı da tam bu noktada yeni bir ümit ışığı olarak tünelin ucundagörünmektedir. Herkesin bu kutlu ay münasebetiyle kendi kişisel akışını kontol etmesini ve bir muhasebe ve muhakeme aşamasına girmesini temenni ederim can-ı gönülden..

Ramazan Geldi, Hoş Geldi..