Yeryuzundeki Turklerin Bulusma Noktasi

Kaz Kafali

Efendim, ortaokul yillarinda, bir matematik ogretmenimiz vardi, dersi anlayamayan ogrenciye “kaz kafali” diye bagirirdi. Yine, universite yillarinda bir hocamiz, “adam kaz gibi bakiyor” deyimini hemen hemen her derste tekrarlardi.  Askerlik yillarimda ise bir ustegmen askerlere kaz kafalilar ,diye bagirirdi. Butun bu telkinlerden sonra kazlarin gercekten de cok aptal hayvanlar olduklarini dusunmeye baslamistim. Gecenlerde kazlardan bahseden bir belegeseli gorene kadar…

Meger, takim ruhunu yuzyillarca oncesinden cozmus, birlikte hareket etmenin nimetlerini bulutlarin uzerine kadar tasimis olan, kazlardan ogrenecegimiz o kadar dersler varmis ki anlatmakla bitmez, bazilarini sizlerle paylasmak istiyorum; Kazlar “V” ucma duzeni ile ucarlarmis, bu sekilde onden gidenlerin yaptigi hava akimi sayesinde arkadakiler yuzde 80 az enerji kullanarak ucarlarmis. Sadece bir grup icerisinde olmak onlarin hayatlarini %80 daha kolaylastirirmis, boylece “birlikten kuvvet dogar” atasozu’nun dogrulugunu havada, karada ispatlamis oluyorlar. Aynen, belli bir amaca ulasmak icin bir araya gelmis insanlarin hedeflerine daha cabuk olasabildikleri gibi.

Kendisini cok guclu zanneden kaz, guruptan ayrilirmis, kisa bir sure sonra yorgun dusup tekrar guruba dahil olurmus. Genellikle, tek basina hareket eden insanlar da hem daha fazla enerji harcarlar, hem basari sanslari daha az olur…

Onden ucan lider kaz, digerlerinden daha fazla enerji harcadigi icin belli bir sure sonra yorulurmus, bu nedenle liderligi bir digerine birakip gurubun en arkasina gecermis. Tekrar lider olmak icin kademeli olarak gurubun butun mevkilerinde ucmaya devam edermis. Her bir lider taptaze enerjisi ile gurubu daha uzak menzillere ulastirirmis, ve zamani geldiginde ise  liderligi bir digerine seve seve birakirmis. Liderlik koltuguna yapisip, o koltuktan, olene kadar kopamayan insanlara inat…

Gurubun ucus hizi yavasladigi zaman geride olan kazlar bunu farkederler ve bagirarak liderlerine haber verirlermis. Boylelikle, gidilecek yere ulasmak icin lider konumunda olmayanlarda fikirlerini ve goruslerini lidere aktarabilirlermis. Yani efendim herkes kendi sirasina ve konumuna gore yapmasi gerekenleri en iyi sekilde icra edermis…

Guruptaki herhangi bir kazin basina herhangi bir olumsuzluk gelir de (avcilar tarafindan vurulma, ya da hastalik durumu gibi) konmak zorunda kalirsa, asagiya inen kaz ile birlikte mutlaka iki kaz daha iner, zor durumda olan kaz’a yardim ederler  ve arkadaslari iyilesene, yada olene kadar, basindan ayrilmazlarmis. Yolda kalan kazlar geriden gelen herhangi bir kaz grubuna kolaylikla katilabilirmis. Hicbir grup bu kazlari kendi gruplarindan dislamazmis. Goruldugu gibi, gunumuz insaninin cogu zaman yapamadigi vefa ve yardimlasma ornegini,  kazlar cok guzel icra etmektedirler.

Efendim, biz insanlar cevremizdeki canlilara daha dikkatli bakabilsek, buyuk bir mutefekkirin dedigi gibi, “kainat kitabi”ni daha iyi okuyabilsek, kendimize ders cikartabilecegimiz daha nice guzellikler kesfedecegiz. Beyenmedigimiz, birbirimizi asagilarken isimlerini zikrettigimiz kazlarin bile bu kadar muhtesem ozellikleri var. Derinlemesine okundugu zaman  daha kimbilir neler  neler…..

Saglicakla,